Çukurovada ağıt geleneği yüzyıllardır sürmektedir. Ağıtlar genellikle bir ölünün arkasından duyulan acıları anlatmak için söylenen şiirlerdir. Ağıtları en çok kadınlar söyler. Ölenlerin yakınları bu işi meslek edinmiş kadınları çağırırlar ve ağıtçı kadınların önüne ölen kişinin giysilerinin bulunduğu bohça konur, kadınlar ağıtlarını bitirince diğer kadının önüne koyarlar bu durum bohçada giysiler bitinceye kadar devam eder. Ağıdı erkeklerde seyleseler de bu azdır.

Ağıtlar yazılı değildir, daha sonra bunlar yazıya geçirilmiştir.Ağıtlar, savaş, kıtlık, yokluk, ayrılan sevgililer için de söylenir.

Çukurova ağıtları içinde en bilinenleri; Kozanoğlu için yakılan ağı, Gelin Ayşe ağıdı, Yemen ağıdıdır.

Gelin Ayşe Ağıdı :

Koyun gelir yata yata
Çamurlara bata bata
Gelin Ayşe Suya gitmiş
Ilgınlara tuta tuta

Aman Ayşe yaman Ayşe
Dağlar başı mor menekşe

Koyun gelir kuzu ilen
Ayağının tozu ilen
Gelin Ayşe’m suya gitmiş
Yanı çifte kuzu ilen

Aman Ayşe yaman Ayşe
Dağlar başı duman Ayşe

Kırat gelir horlayarak
Ayşe’m gider parlayarak
Dün buradan gitmiş idi
Burçak burçak terleyerek